Rozważania na temat malarstwa - Gustaw Klimt secesjonista totalny!

Kontynuując przepiękne klimaty secesji, przedstawię jednego z najwybitniejszych przedstawicieli tego nurtu, przywódcę wiedeńskiego modernizmu, Gustava Klimta (ur. 14 lipca 1862 roku w Baumgarten, zm. 6 lutego 1918 w Wiedniu) – austriackiego malarza i grafika, symbolistę. Otrzymał on wykształcenie typowo akademickie, pierwsze zaś doświadczenie zawodowe zdobył wykonując różne prace dekoracyjne. To doświadczenie wraz ze specyficznym klimatem artystycznym rozwijającym się na przełomie wieków w Wiedniu odnalazło wyraz w dojrzałej twórczości artysty. Klimt stał się głównym inicjatorem dokonujących się wówczas przemian artystycznych, kiedy to w 1897 oficjalnie odrzucił kanony akademickie i wspólnie z innymi artystami założył Stowarzyszenie Artystów Austriackich – "Secesję", z którą był związany do 1905. Celem Klimta było stworzenie dzieła totalnego, absolutnego, tzn. wolnego od wszelkich konwencji, ograniczeń narzuconych przez akademickie koncepcje. Obrazy artysty były wyrazem nieograniczonej swobody twórczej, w pełni wyrażając bujność i złożoność epoki, w której dane było mu tworzyć. I Klimtowi udało się stworzyć dzieło na miarę swojej epoki, które stało się inspiracją dla wielu nowoczesnych artystów. Było nim "Danae", wielki symbol seksualnej samowystarczalności kobiet!

"Danae" – powstało w latach 1907-1908. Obraz ma temat mitologiczny. Danae była córką króla Argos, Akrizjosa. Była tak piękna, że sam Zeus zwrócił na nią uwagę i zapragnął ją zapłodnić. Ponieważ był bardzo pilnowany przez swoją zazdrosną żonę Herę postanowił, że przeżyją ze sobą miłość zupełnie inaczej, całkiem nierutynowo i jeszcze bardziej perwersyjnie: ona będzie go pragnęła, a on złączy się z nią pod postacią złoto-srebrnego deszczu pełnego boskiego, życiodajnego nasienia. Tak się też umówili sekretnie i Gustav Klimt w Danae pokazał moment, kiedy kobieta w bardzo rozmarzonej pozycji pozwala spełnić Zeusowi akt poczęcia Perseusza. Klimt przedstawił Danae nagą, zwiniętą w kłębek i przeżywającą rozkosz w momencie gdy spada na nią symboliczny złoty deszcz. Kompozycja obrazu jest bardzo geometryczna: kręta linia ciała Danae wyznacza deformującą perspektywę obrazu. Lewe udo kobiety zajmuje blisko czwartą część płótna, a brodawka lewej piersi stanowi centralny punkt obrazu. Lewa ręka Danae jest niewidoczna, co wzmacnia jeszcze wymowę obrazu, uważanego za jedno z najbardziej przepełnionych erotyzmem dzieł Klimta. Tak jak wiele innych kobiecych postaci malowanych przez niego, Danae jest ruda; jej włosy unoszą się swobodnie, jakby były pod wodą. Jedynie czarny pionowy prostokąt, zagubiony jakby w deszczu złotych okręgów, namalowany w lewym dolnym rogu obrazu, symbolizuje pierwiastek męski, zakłócając w ten sposób niejako tę miękką eliptyczną harmonię, w jaką wkomponowana jest portretowana postać. Nie ma wątpliwości, iż obnażająca przed nami całą swoją kobiecość, przekraczająca granice wstydu i oddająca się własnej rozkoszy Danae, to jedno z najbardziej zmysłowych dzieł w historii sztuki przedstawiających scenę masturbacji a Gustav Klimt stworzył fantastyczny obraz, w którym uchylił drzwi do świata najczystszej kobiecości. Przedstawiana na wielu innych jego płótnach seksualna samowystarczalność kobiet w postaci miłości lesbijskiej czy też masturbacji, miała zwrócić wówczas uwagę na problemy z jakimi „uporać” musiało się ówczesne, XIX-wieczne społeczeństwo, w którym schowane dotychczas pod gorsetem mijającej epoki kobiety, odnajdywały w taki właśnie sposób doznania, jakich nie dostarczali im dotychczas, skoncentrowani jedynie na własnych potrzebach mężczyźni. I chyba można przyznać, że sztuka wyzwolona jaką reprezentował Gustaw Klimt, spełniała tę ożywczą i burzącą dotychczasowe kanony, rolę. A Poniżej jeszcze jego rysunek w opisywanym klimacie...

Ufff...a za oknem minus 17 stopni.