Inspiracje - Camille Pissarro

Czy wiecie, że dzisiaj mija 180 rocznica urodzin wielkiego mistrza impresjonizmu Camille Pissarro. Malarz urodził się 10 lipca 1830r. - zmarł 13 listopada 1903r. Był francuskim malarzem impresjonistycznym pochodzenia żydowskiego. Urodził się na wyspie St. Thomas należącej do archipelagu Wysp Dziewiczych.

 W wieku 12 lat, został wysłany do szkoły do Paryża, a po jej ukończeniu powrócił na St. Thomas gdzie spędzał swój wolny czas rysując i malując. W 1852 wraz z duńskim artystą Fritzem Melbyem udał się do Wenezueli. Pod kierunkiem Melbye’a Pissarro stworzył wówczas liczne obrazy, akwarele i szkice w ołówku i tuszem. W 1855 przeniósł się do Paryża, gdzie studiował w Ecole des Beaux-Arts oraz w Academie Suisse, w której poznał C. Moneta i P. Cezanne'a. Na wystawie Światowej w 1855 w Paryżu zetknął się po raz pierwszy z dziełami C. Corota. które wywarły wielki wpływ na jego dalszą twórczość (głównie krajobrazy). W latach 1866-69 przebywał w Pontoise, gdzie wykonał serię pejzaży, np. "Ogrody Hermitage w Pontoise", ok. 1867-69 (Narodni Galerie, Praga). W 1869 mieszkał w Louveciennes, zajmując się nadal studiami krajobrazowymi, np. "Okolice Louveciennes", 1870 (Luwr, Paryż). Wiele z powstałych tam dzieł zostało zniszczonych przez niemieckie oddziały wojskowe podczas wojny francusko-pruskiej 1870-71, którzy to wykorzystywali dom Pissarra jako rzeźnia, zaś obrazy jako chodniki w gliniastym ogrodzie. Znany jest jako jeden z "ojców impresjonizmu"; malował sceny wiejskiego życia, szczególnie pejzaże i wieśniaków pracujących na polu, a także scenki z Montmartre. Camille Pissarro miał wśród impresjonistów pozycję patriarchy. Był najstarszym z nich, lecz mimo to odznaczał się największą chłonnością na nowe idee. Wciąż poszukiwał, a jego malarstwo cały czas ewoluowało. 

Głównymi motywami jego twórczości pozostały jednak rozsłoneczniony pejzaż oraz plenerowe scenki rodzajowe, np. "Mostek pod Pontoise", 1875 (Stadtische Kunsthalle, Mannheim), "Czerwone dachy", 1877 (Luwr, Paryż) - tutaj  po lewej....W latach 1884-90 stosował przejętą od G. Seurata i P. Signaca metodę pointylizmu, później jednak powrócił do impresjonizmu. W ostatnich latach życia malował głównie widoki Paryża, np. "Boulevard des Italiens", 1897 (National Gallery of Art., Waszyngton), "Pont des Aris", 1901 (Kunstmuseum, Bazylea), "Avenue de l'Opera we Mgle", 1898 (poniżej, po prawej) oraz widoki miejskie Rouen jak "Wyspa Lacroix, Rouen, efekt mgły", 1888 (poniżej, po lewej). W wieku 74 lat Pissarro wreszcie osiągnął ogólne poważanie jako artysta. Jego obrazy na aukcjach zaczęły osiągać wysokie ceny, zaś młode pokolenie artystów zaczęło postrzegać Pissarra jako swego mentora. 

Był najbardziej poważanym artystą w grupie Renoira, Moneta, Degasa, Cézanne’a, którzy to respektowali go i zwracali się do niego po inspirację. Odegrał olbrzymią rolę jako propagator koncepcji impresjonistycznych. Zmarł w Éragny-sur-Epte i został pochowany na cmentarzu Pere Lachaise w Paryżu. Za swojego życia udało mu się sprzedać zaledwie kilka obrazów, obecnie w Stanach Zjednoczonych jego prace sprzedawane są za około 4 miliony dolarów.