Czesław Szyszka - A życie jest piękne...moje refleksje

TEKST NAPISANY PRZEZ CZESŁAWA SZYSZKĘ.

"Piękno zaklęte w ruinach": - ten frapujący tytuł w lokalnej gazecie skłonił mnie do kontynuowania wątku o ciekawych z punktu widzenia naszych zainteresowań malarskich, obiektach architektury w naszym regionie. A więc do rzeczy. Tytułowe "ruiny" to rzeczywiście ruiny XIV wiecznego kościoła w Dalewie, gmina Marianowo, zbudowanego z polnych, nie ciosanych kamieni. Na zdjęciu obok. Na wieży kościoła od kilku lat goszczą bociany. W Dalewie można jeszcze zobaczyć zbudowane również z kamieni zabudowania folwarczne czy czworaki z początku XX wieku. Po obejrzeniu ruin w Dalewie proponuję powrót do gminy Łobez, gdzie oprócz opisywanego już "wiatraka-holendra" we wsi Poradz, możemy zobaczyć we wsi Bełczna wspaniały pałac z XIX wieku, świetnie utrzymany, a za nim park krajobrazowy w którym atrakcją jest olbrzymi jawor o obwodzie około 350cm.

 

Pałac we wsi Bełczna

Godny uwagi jest też kościół murowany z XVI wieku, a w nim stare organy piszczałkowe. Następnie możemy udać się do sąsiedniej wsi Bonin, znanej z hodowli koni, gdzie w zespole dworsko-pałacowym znajduje się teren na cele konnej rekreacji. Dodatkową atrakcją parku jest stary dąb, którego obwód ma około 5 metrów!. Następną miejscowością godną letnich wypadów "za miasto" jest Lublino, niedaleko (2 km) od Chociwla. Można zobaczyć tam pomalowany artystycznie dom pana Edwarda Kułaka. 

Malowany dom we wsi Lublino k/Chociwla

Artysta maluje dla przyjemności i wypełnienia wolnego czasu, gdyż jest również emerytem. Opowiada, że podobne malowidła wykonywał w Niemczech na zamówienie. To jest wiarygodne, gdyż jak wiem, w niektórych regionach, Niemcy przywiązują dużo uwagi do wyglądu elewacji i otoczenia domu. Na przykład na Opolszczyźnie, gdzie jest sporo naleciałości pochodzenia niemieckiego, sam widziałem bardzo zadbane elewacje frontowe domów. W jednym przypadku widziałem nawet elewację frontową domu wyłożoną mozaiką z potłuczonych, glazurowanych płytek ceramicznych. Benedyktyńska praca. Wróćmy jednak do pana Edwarda. To naprawdę utalentowany gość. Ma na koncie kilka wystaw, m.in. w Stargardzie Szczecińskim, Szczecinie czy w Świdwinie. Warto więc go koniecznie odwiedzić. To tyle na razie wyłapanych nowalijek. Na zakończenie wrócę jeszcze do tytułowego piękna w ruinach, a w szczególności do naszej indywidualnej oceny piękna. Nie każdy bowiem potrafi, czy chce dostrzegać piękno w tym co my dostrzegamy. Nie każdy ma te samą spostrzegawczość, wrażliwość czy wyobraźnię. Tak jak w budowie fizycznej, tak i w budowie osobowości psychicznej, każdy z nas jest inny. Np. jedna osoba ma bardzo wrażliwy słuch, inna wzrok, jeszcze inna węch itd. Nie można więc nikogo ganić, a tym bardziej potępiać, że jest inny od nas. Są jednak pewne granice tolerancji "inności". Tą granicą jest zachowanie, które godzi w dobro innej osoby. (..) Pozostaje mi więc tylko z góry podziękować za cierpliwość w czytaniu moich wynurzeń i życzyć całemu zespołowi naszej Sekcji, miłego lata i wielu przyjemnych wrażeń.

maj, 2011r. Czesław Szyszka.

Od redaktora bloga:

Na zakończenie pokażę jeszcze fotografię opisywanego przez Czesława "wiatraka-holendra", który posłużył naszemu koledze za inspirację malarską.

"Wiatrak-holender" we wsi Poradz

I to narazie tyle i tylko tyle. Bo mam nadzieję, że ciąg dalszy nastąpi. Nasz niezwykle uzdolniony kolega Czesław, oprócz talentu malarskiego pokazał także duży potencjał literacki. To doskonała prognoza na przyszłość!